Kontynuując swoje wywody na temat komiksów, które naprawdę warto przeczytać wybrałem kolejne pięć tytułów. Czasem chodzi o całe serie, czasem o pojedyncze numery, które zapisały się w historii tego medium. Nim przejdę do rzeczy wypada mi zrobić to o czym zapomniałem przy okazji pierwszej części. Nie wyjaśniłem jak lista powstaje. Po pierwsze, część propozycji udało mi się przeczytać. Po drugie, bazuję na opiniach fanów, które można znaleźć w Internecie przede wszystkim uwzględniając strony fanowskie. No i w końcu po trzecie, śledzę rankingi przygotowywane przez innych, mierzę, zestawiam i wybieram tytuły, które pojawiają się najczęściej. Nie będę przecież okłamywać czytelników, że przeczytałem wszystko i wszystko widziałem. Jak to Wam pasuje, to zapraszam do czytania.
Na początek krótkie podsumowanie tego, co pojawiło się w przypadku pierwszej części 100 komiksów, które musicie przeczytać przed śmiercią. W tamtej odsłonie pisałem o:
Hellblazer – Alan Moore, Jamie Delano, John Ridgway
John Constantine to dowód na to, że na drugim planie można się całkiem dobrze wybić. Historia Constantine’a to nic innego jak droga od bycia jednym z wielu bohaterów serii “Swamp Thing” do własnego komiksu, który ostatecznie cieszy się większą rozpoznawalnością niż pierwotny tytuł. John jest w zasadzie wszystkim tym czym nie powinien być ktoś kogo bierzemy za maga. Wiecznie zmęczony, palący paczkę za paczką facet, który nie stroni od alkoholu i często robi coś, a dopiero później żyje z konsekwencjami głupot jakie niestety popełnił. Seria zadebiutowała w 1988 roku i jest fantastycznym połączeniem detektywistycznych opowieści noir z brutalnym horrorem pełnym okultyzmu i demonów. Magiczne umiejętności Johna przez lata sprawiały, że wielu scenarzystów pracujących nad historiami o niepokornym magu dzięki nim zyskiwało rozpoznawalność w branży. Były odskocznią dla lepszych (?) zleceń. Wielu też było “przyciąganych” przez tego bohatera i choć mogli w tym czasie zająć się czymś innym woleli opisywać losy Johna. Hellblazer jako seria zakończył się w 2013 roku. W tym też roku zamiast tego tytułu pojawił się nowy, “Constantine”, który jest w pewnym sensie świeżym rozdaniem dla komiksowej wersji Stinga.
Lex Luthor: Man of Steel – Brian Azzarello, Lee Bermejo
W pierwszej części pisałem o komiksie Nemesis, w którym pojawia się wizja tego, co by się stało, gdyby ktoś taki jak Bruce Wayne stał się nie Batmanem, a Jokerem. Tym samym Millar sprawił, że głównym bohaterem nie był ktoś, kto ratuje innych, a ktoś, kto czerpie przyjemność z mordowania. Wizji Millara jest bardzo blisko do tego, co zaprezentowali Azzarello i Bermejo w swojej 5-tomowej serii. Potraktowali Lexa Luthora jak bohatera pierwszoplanowego. To on, a nie Człowiek ze Stali, jest osią opowieści. Dodajmy, że opowieści ciekawej, bo prezentującej przemianę Lexa z bezwzględnego biznesmena w geniusza zła, który przy okazji wyjaśnia czytelnikom dlaczego tak bardzo nienawidzi Supermana. W wielkim skrócie chodzi o to, że Lex postrzega Kal-Ela jako “półboga”, który sprawia, że ludzkość nie może pokazać całego swego potencjału, bo przecież nikt nie będzie lepszy niż bóg. Strasznie go to frustruje, co z kolei prowadzi do tego, że popada w obsesję na punkcie nomen omen obrońcy ludzkości.
100 Naboi – Brian Azzarello, Eduardo Risso
Skoro już wspominam o Azzarello, to nie mogę pominąć “100 Naboi”. Pomysł kryjący się za tym komiksem jest wręcz genialny i jak żywo wyjęty z klasyki kina akcji. Wyobraźcie sobie, że doznaliście jakiejś poważnej krzywdy w życiu – o to chyba nie trudno – w pewnym momencie pojawia się w waszym domu agent, który zostawia aktówkę. W niej znajdziecie broń, 100 naboi, zdjęcie osoby, która Wam wyrządziła krzywdę oraz zapewnienie, że prezent jest nie do wytropienia, jeżeli postanowicie go użyć. Wszystko przez to, że jak tylko policja znajdzie na miejscu zdarzenia któryś z naboi, to w zasadzie od ręki przerwie dochodzenie. Jednym słowem dostajecie szansę na dokonanie zbrodni doskonałej. Azzarello stworzył komiks wyjątkowy i bardzo wciągający, który przy okazji ani nie piętnuje czynów bohaterów, ani ich nie nagradza. Wszystko rozbija się o satysfakcję i pytanie, czy obdarowani są w stanie zabić. Z tego mógłby być całkiem fajny film.
Before Watchmen – Różni
Watchmen to jeden z najlepszych komiksów w historii. Koniec i kropka. Jednak co tak naprawdę działo się przed wydarzeniami opisanymi w tym wyjątkowym dziele? Jeżeli się nad tym zastanawialiście, to bardzo dobrze się składa. Przy powstaniu “Before Watchmen” pracowało wielu artystów niestety bez udziału pary Moore/Gibbons. Zresztą nie ma się czemu dziwić, bo Moore od lat uchodzi za ekscentrycznego twórcę, który bardzo broni swojej spuścizny i nie jest zadowolony z tego, co robią z nią inni. Tym razem było podobnie, czyli Moore odciął się od tej publikacji, a wydawnictwo choć szanuje jego punkt widzenia, to i tak doprowadziło do udostępnienia jej czytelnikom. Całość jest interesująca, ale daleko jej do poziomu Watchmen. Z tego powodu na liście pojawia się głównie przez to, że dla fana to pozycja obowiązkowa, bo w końcu dowiecie się czegoś więcej o bohaterach znanych z Watchmen. Choć fakt faktem, że wielu fanów opowieści graficznych może uznać tę pozycję za zbyt słabą, aby się pojawić na liście.
Seria pojawia się od 1999 roku i jest jedną z zabawniejszych rzeczy jakie przeczytacie w temacie zombie czy mutantów. Powell zaprezentował historię dwóch bohaterów radzących sobie z życiem w świecie pełnym:
- zombie
- kosmitów
- szalonych naukowców
- duchów
- mutantów
- robotów
- gangów
i tak dalej, i tak dalej. Klimat noir wymieszany ze sporą ilością humoru sprawia, że sięgając po “The Goon” będziecie się po prostu dobrze bawić. Ciekawostką jest fakt, że sześć lat temu wszystko wskazywało na to, iż doczekamy się ekranizacji. Teoretycznie twórcy zmierzali do szczęśliwego końca. Wybrano aktorów (w główne postacie mieli wcielić się Clancy Brown i Paul Giamatti), był producent w osobie Davida Finchera i był nawet zwiastun:
Niestety nic z tego nie wyszło. Nie udało się zebrać funduszy na realizację. Szkoda.
Sprawdź:
